پاورلیفتر

بدان که خداوند بر همه چیز آگاه است . پس بنگر که چگونه باید باشی ...

پاورلیفتر

بدان که خداوند بر همه چیز آگاه است . پس بنگر که چگونه باید باشی ...

یک بدنساز ایرانی برای قطر طلا گرفت !

شاید شنیدن این اخبار براى ما زیاد جذاب نبود اما واقعیت داشت. على تبریزى ایرانى مقیم قطر در رقابت هاى پرورش اندام براى کشور میزبان سومین طلا را به ارمغان آورد! در شرایطى که کاروان ورزشى ما این روزها همانند جویندگان طلا با نقشه هاى متعدد به دنبال راهکارى هستند که ایران را به فلزى ناب و دوست داشتنى برسانند یک بادى بیلدنگ کار ایرانى البته با تابعیت قطرى در وزن 90- کیلو توانست مقابل حریفان خود به برترى برسد و مردم قطر را شادمان کند.

وقتى او به روى سکو رفت و پرچم قطر به پاس تلاش او بالا رفت خیلى ها در دوحه حسرت خوردند که چرا درست در زمانى که کاروان ما براى به دست آوردن طلا اینقدر به آب و آتش مى زند افرادى مثل على تبریزى براى قطرى ها افتخار آفرینى کند.

شاید ابتدا از تبریزى انتقاد کنیم اما زمانى که حرف هاى وى را در ارتباط با چگونگى حضورش در قطر مى شنویم فقط یک راه جلو پایمان قرار دارد و آن چیزى نیست جز تأسف خوردن و درک شرایط نابه سامان موجود در عرصه مدیریتى این رشته ورزشى.

تبریزى که حالا براى قطرى ها تبدیل به یک ستاره شده زیاد خوشحال نیست و مى گوید: چرا در کشورم نباید اینگونه به من و امثال من توجه شود که حالا افسوس بخوریم. براى حضور من در یک تورنمنت این چنینى در سال مبلغى حدود 100 میلیون یا بیشتر خرج مى کنند در حالى که فدراسیون پرورش اندام به گمانم تنها یک دهم این مبلغ را به من اختصاص مى دهد!ما به راحتى از کنار استعدادهاى موجود خود مى گذریم و براى آنها احترام قایل نمى شویم در صورتى که احترام به خواسته هاى معقول آنها در نهایت به سود ورزش ما تمام مى شود.

ما اگر افرادى مثل تبریزى که دیروز ثابت کرد در صورت وجود امکانات مى تواند حقانیت و برترى خود را ثابت کند را به خوبى حفظ کنیم دیگر با دغدغه اى به نام کمبود مدال آور روبرو نمى شویم . منطقى نیست که زیاد راه دور برویم در چند سال اخیر بارها کشورهایى مثل قطر از این قبیل کشورهاى حوزه خلیج فارس ورزشکاران و ستاره هاى ما را که شانس به دست آوردن مدال هستند را مورد هدف قرار دادند و براى خریدن آنها قیمت هاى نجومى پیشنهاد کردند. باید قبول کنیم که اگر قرار است به سوى حرفه اى شدن در ورزش پیش برویم این راه و رسمى که ما در پیش گرفتیم تنها ثمره اى که دارد درجا زدن در یک نقطه است و بس. اگر قرار بود چین، ژاپن و کره همانند ما با ستاره هاى خود رفتار مى کردند امروز شاهد صدرنشینى قاطع آنها در بازیهاى آسیایى نبودیم.