این نیز گذشت ...

سلام به همتون . همه شما عزیزایی که تو این مدت که نبودم تنهام نزاشتین و منو با نظراتون و پیغام هاتون شرمنده کردین  . الحق که حق با همتون بود . دوران خدمت آموزشی یکی    از شیرین ترین و بهترین لحظات زندگیم رو رقم زد که تا عمر دارم فراموشش نمیکنم  . 

دوره ای ۲ ماهه پر از تلخی و شیرینی و تجارب ارزشمند تموم شد . لحظه ترخیص سخت ترین لحظات برای همه ما بود . ۶۰ روز با هم خوابیدیم و بیدار شدیم و زندگی کردیم و تو سختی ها و مشکلات با هم و پشت هم بودیم . ۱۴۶ عقیده و نظر مختلف تونسته بود رابطه مسالمت آمیزی با هم برقرار کنه . گروهانی که تو اتحاد و همبستگی زبونزد کل پادگان بود باید حالا از هم پاشیده میشد . روز سه شنبه ۲ اسفند ماه ۱۳۸۴ . ساعت ۳ بعد از ظهر لحظه جدایی بود . از خاطرات و یادگارهای این دوره حرف زیاد دارم . اگه خدا بخواد کم کم همشون رو میگم ... همشون رو .

تا بعد ... به امید دیدار گروهان ۲۲ ...